Το babysitting στην Ελλάδα (μέρος 1o) (29/03/2014)
Σκέφτηκα να αρχίσω να γράφω μια σειρά από άρθρα σχετικά με το θέμα της κατ’ οίκον φροντίδας παιδιών, δηλαδή το babysitting, στην χώρα μας. Πώς αντιμετωπίζεται από γονείς και babysitters, τι προβλήματα υπάρχουν, τι συμβαίνει σε άλλες χώρες, καθώς και επιπλέον θέματα που μπορεί να ανακύψουν από τα δικά σας σχόλια.
Αφορμή για τα κείμενα αυτά στάθηκε μια πρόσφατη έκθεση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, με τίτλο «Barcelona objectives: the development of childcare facilities for young children in Europe with a view to sustainable and inclusive growth» ( όλη την έκθεση μπορείτε να την διαβάσετε εδώ). Εν ολίγοις, το θέμα της έκθεσης αφορά την προσπάθεια που πρέπει να γίνει στα κράτη-μέλη της Ε.Ε για την ανάπτυξη ολοκληρωμένων δομών φροντίδας παιδιών, ούτως ώστε οι μητέρες να μην παρακωλύονται από το δικαίωμα τους στην εργασία και τα παιδιά να λαμβάνουν την σωστή μέριμνα. Δυστυχώς η χώρα μας βρίσκεται σε πολύ μειονεκτική θέση όσον αφορά το πόσο έχει συμμορφωθεί με τις προτροπές της Ε.Ε στον τομέα αυτό και πρέπει να γίνουν πάρα πολλά βήματα μπροστά!
Στο σημερινό άρθρο θα σταθώ λίγο στο παρακάτω απόσπασμα της έκθεσης:
Από το παραπάνω προκύπτουν διάφορα θέματα προς σχολιασμό.
Καταρχάς να δηλώσουμε ότι το απόσπασμα αυτό αναφέρεται στο τι συμβαίνει στην Γαλλία, όσον αφορά τις babysitters( αλλιώς childminders). Όπως φαίνεται, ο πιο διαδεδομένος τρόπος φροντίδας παιδιών έως 3 ετών, είναι το babysitting. Αυτό μπορεί να δικαιολογηθεί, καθώς σε αυτή την τρυφερή ηλικία το παιδί δεν έχει τόσο ανάγκη (και δεν μπορεί να ανταποκριθεί σωστά) από την κοινωνικοποίηση του με πολλά παιδιά, όσο από την προσωπική φροντίδα και προσοχή.
Σημειώστε ότι το κείμενο αναφέρεται σε επαγγελματίες babysitters. Που σημαίνει ότι babysitting δεν πρέπει να κάνει κάποιος απλά επειδή δεν βρίσκει άλλη δουλειά! Αυτό δεν το γράφω για να αποθαρρύνω όσους το έχουν επιλέξει, αλλά ακριβώς γιατί πρέπει να το αντιμετωπίζουν ως επάγγελμα. Το καλύτερο θα ήταν όλοι οι babysitters να είναι και παιδαγωγοί. Αλλά επειδή αυτό δεν γίνεται, και η αλήθεια είναι ότι μερικές φορές υπάρχουν παιδαγωγοί ακατάλληλοι για την φροντίδα των παιδιών μας και μη παιδαγωγοί που τα παιδιά τους λατρεύουν, θα πρέπει οι babysitters να επιμορφώνονται διαρκώς για να γίνονται καλύτεροι! Στην χώρα μας και στην δική μας πραγματικότητα, μερικά από αυτά που μπορεί να κάνει κάποιος που θέλει να ονομάζεται «επαγγελματίας» babysitter είναι: η απόκτηση πιστοποιητικού γνώσης παροχής πρώτων βοηθειών, πιστοποιητικά σε τομείς που σχετίζονται με τη παιδική φροντίδα και την δημιουργική απασχόληση, όπως είναι το θεατρικό παιχνίδι, διαφόρων ειδών κατασκευές, τραγούδι κ.α.
Φυσικά θα πρέπει και οι γονείς να είναι πιο αυστηροί όσον αφορά τα κριτήριά τους για επιλογή babysitter. Δυστυχώς, κάποιοι επιλέγουν babysitter με βασικό κριτήριο το οικονομικό. Λάθος! Η μικρή διαφορά (γιατί συνήθως μικρή είναι) που θα πληρώσετε για να ένα άτομο με γνώσεις στην φροντίδα παιδιών, μπορεί να αντισταθμήσει τις δεξιότητες που θα αποκτήσει το παιδί σας από την συναναστροφή μαζί του;
Αγαπητοί μου φίλοι, γονείς σαν εμένα και Babysitters, για να βελτιωθεί η ποιότητα του παρεχόμενου babysitting στην χώρα μας, πρέπει να προσπαθήσουμε οι ίδιοι.
Οι γονείς οφείλουμε να έχουμε μεγαλύτερες απαιτήσεις από το άτομο που θα μας αντικαθιστά (γιατί περί αυτού πρόκειται- κάποιος άλλος μπαίνει στην θέση μας),και δεν εννοούμε σε υποχρεώσεις τύπου, άπλωμα ρούχων, σκούπισμα, σιδέρωμα, ακόμα και αν μερικές φορές χρειαστεί να πληρώσουμε λίγο περισσότερο (θυμηθείτε: ότι πληρώνεις, παίρνεις).
Οι babysitters από την άλλη πρέπει να έχετε μεγαλύτερες απαιτήσεις από τον εαυτό σας. Επιδιώξτε να αποκτάτε διαρκώς επαγγελματικά εφόδια και σίγουρα δεν θα μείνετε ποτέ χωρίς δουλειά και εκτίμηση!
Ήδη έγραψα μια σελίδα κείμενο σχολιάζοντας μια μόνο φράση του αποσπάσματος που παρέθεσα! Φανταστείτε πόσα έχω να γράψω ακόμα J.
Stay tuned!