Η γιαγιά Ερασμία, ο γάτος-μπαλκονάτος και το κρεμαστό γεράνι (14/07/2015)
Η καλή μας Αθηνά(το προφίλ της μπορείτε να το βρείτε εδώ),γράφει πολύ όμορφα παραμύθια και την ευχαριστούμε που τα μοιράζεται μαζί μας!
Αν λοιπόν ψάχνετε μια ιστορία για να διηγηθείτε στα παιδάκια σας απόψε το βράδυ, ιδού!
Η γιαγιά Ερασμία, ο γάτος-μπαλκονάτος και το κρεμαστό γεράνι
Σε μια μικρή επαρχιακή πόλη της Κάτω Ιταλίας, ο πρώτος όροφος μια διώροφης πολυκατοικίας φιλοξενούσε τη μοναδική κάτοικο του γύρω τετραγώνου, τη γιαγιά Ερασμία, ελληνικής καταγωγής, που, όμως, είχε γεννηθεί και μεγαλώσει εκεί, στην πανέμορφη αυτή γειτονιά της ιταλικής κωμόπολης. Η γιαγιά Ερασμία δεν είχε παντρευτεί ποτέ και έτσι δεν είχε παιδιά, είχε όμως πολλές φίλες, ενώ παράλληλα ήταν ενεργό μέλος του φιλοζωικού συλλόγου της κοινότητας. Ααα, τα αγαπούσε πολύ τα ζωάκια, ειδικότερα τις γάτες, και πιο συγκεκριμένα τους γάτους! Τώρα θα αναρωτηθείτε γιατί είχε ιδιαίτερη αδυναμία στους αρσενικούς γάτους; Γιατί ένα πράγμα είχε καταλάβει στα 75 χρόνια της ήσυχης και ειρηνικής ζωής της: ότι οι γάτοι αντιμετωπίζουν με μεγάλο σεβασμό τα κρεμαστά γεράνια! Τώρα θα μου πείτε, γιατί την ενδιέφερε τόσο πολύ η σχέση των αρσενικών γάτων με τα κρεμαστά γεράνια; Ααα, είναι πολύ απλό! Η γιαγιά Ερασμία είχε στο όμορφο και πολύ περιποιημένο μπαλκονάκι της γλάστρες κίτρινες, πράσινες και πορτοκαλί, γεμάτες με κρεμαστά γεράνια! Αυτά την κρατούσαν συντροφιά, με τα χρώματα και τις μυρωδιές τους, κάθε άνοιξη που φανέρωναν τα μπουμπουκάκια τους, μετά τη μακροχρόνια κακοκαιρία του χειμώνα! Αυτά ήταν που είχαν την ανάγκη της δικής της φροντίδας και περιποίησης!
Κάθε χρόνο, όσο πλησίαζε το καλοκαίρι και η θερμοκρασία ανέβαινε, η γιαγιά Ερασμία ετοίμαζε το μπαλκόνι της, στολίζοντάς το με πολύχρωμες καρέκλες και ένα πράσινο, στρόγγυλο τραπέζι, πάνω στο οποίο τοποθετούσε άσπρα, διάφανα φαναράκια! Και κάθε βράδυ καλούσε τις φίλες της για να απολαύσουν παρέα τις δροσερές καλοκαιρινές νύχτες του Νότου, ασθμαίνοντας τα μεθυστικά αρώματα των γερανιών!
Οι συζητήσεις τους στρέφονταν, σχεδόν πάντοτε, γύρω από τα αγαπημένα τους ζωάκια και τις ιδέες τους σχετικά με την καλυτέρευση της ζωής των τετράποδων φίλων τους!
Έξαφνα, ένα από αυτά τα γλυκά, δροσερά, ήρεμα βράδυα, και ενώ όλες οι φίλες, αγαπημένες και ταιριασμένες, απολάμβαναν το ελληνικό γλυκό νεραντζάκι της γιαγιάς Ερασμίας, μια από αυτές πέταξε την ιδέα που άλλαξε τη ζωή της γιαγιάς μας από τότε και στο εξής! "Ερασμία μου, έχω καταλάβει πόσο πολύ λατρεύεις τους παχουλούς, γλυκούς, τεμπέληδες, γκριζωπούς γάτους! Μήπως λοιπόν, ήρθε η ώρα να υιοθετήσεις τον Πατρίκιο; Είναι ο πιο λατρευτός από όλους μέσα στο σύλλογο, όμως μόνο εσύ θα του προσφέρεις την κατάλληλη φροντίδα και το κατάλληλο περιβάλλον για να μεγαλώσει! Θα κρατάει συντροφιά σε σένα και στα γεράνια και έτσι δε θα είστε πια μόνοι!" "Λουτσίαααα, απάντησε ενθουσιασμένη η γιαγιά Ερασμία, κοκκινίζοντας ελαφρά και τρώγοντας μια κουταλία από το νεραντζάκι της, αυτή είναι μια θαυμάσια πρόταση!! Αύριο κιόλας, Δευτέρα πρωί, θα βρίσκομαι στο φιλοζωικό σύλλογο για να παραλάβω, με όλες τις τιμές, το λατρεμένο Πατρίκιο"!.
Εκείνη τη νύχτα, η αγαπημένη μας γιαγιούλα δεν έκλεισε μάτι. Τόσος ήταν ο ενθουσιασμός και η χαρά της! Πράγματι, το επόμενο πρωί, σχεδόν χαράματα, φόρεσε το καλό της μπεζ ταγιέρ, το αγαπημένο της ζαχαρί καπέλο, με την ασορτί τσάντα και τα ασορτί παπούτσια και βγήκε ευτυχισμένη στο δρόμο! Ο σύλλογος βρισκόταν σε απόσταση πέντε λεπτών από το σπίτι της, όμως η ανυπομονησία της ήταν τόσο μεγάλη, που αμέσως κάλεσε το πρώτο ταξί που βρήκε, και του έδωσε τη διεύθυνση του φιλοζωικού! Φτάνοντας εκεί, οι φιλενάδες της της επιφύλασσαν τη μεγαλύτερη έκπληξη της ζωής της! Είχαν τοποθετήσει τον Πατρίκιο μέσα σε ένα υπέροχο φούξια καλάθι μπαμπού και γύρω από το λαιμό του πέρασαν μια όμορφη, ροζ κορδέλα, που ταίριαζε τόσο αρμονικά με το λαμπερό γκρίζο δέρμα του!
Η γιαγιά Ερασμία ξετρελάθηκε και, αφού ευχαρίστησε τις φίλες της, επέστρεψε με ένα πλατύ χαμόγελο στο σπίτι της! Ο νους της τριγύριζε στο αγαπημένο της μπαλκόνι, στα κρεμαστά του γεράνια και στην αρμονική ζωή που θα περνούσαν από δω και πέρα, παρέα με το νέο μέλος της οικογένειας, το γάτο-μπαλκονάτο Πατρίκιο!
Ο τελευταίος, μόλις τακτοποιήθηκε στο ονειρεμένο μπαλκόνι της γιαγιάς μας, κάτω από τις γλάστρες με τα ανθισμένα γεράνια, γουργούρισε ναζιάρικα, κούνησε με λαχτάρα τα άσπρα μουστάκια του και ορθάνοιξε τα ροζ ρουθούνια του! Ωωω, τι υπέροχη μυρωδιά αναδυόταν από τις αξιοζήλευτες γλάστρες της γιαγιάς Ερασμίας!! Από εκείνη τη στιγμή, ο Πατρίκιος ήξερε βαθιά μέσα του πως οι μέρες του θα κυλούσαν γεμάτες ευτυχία, ζεστασιά, καλό φαί και μπόλικα χάδια από την καινούρια του μανούλα! Μα ναι, το είχε αποφασίσει. Έτσι θα τη φώναζε τη νέα του ιδιοκτήτρια, μανούλα, κι ας γνώριζε πως είχε πατήσει για τα καλά τα 75!! Τα γεράνια θα ήταν τα αδέρφια του και, αν τον άφηνε η γιαγιά Ερασμία, θα τα πότιζε και θα τα φρόντιζε ο ίδιος πού κ πού!
Και, αληθινά, έτσι αγαπημένοι έζησαν όλοι μαζί, για πολλά-πολλά χρόνια ακόμη: η γιαγιά Ερασμία, ο γάτος-μπαλκονάτος-Πατρίκιος και τα κρεμαστά γεράνια, στο μικρό, ρομαντικό μπαλκόνι της μικρής επαρχιακής πόλης της Κάτω Ιταλίας!!!
Κείμενο: Αθηνά Ρωμούδη- Φιλόλογος