Μικρές καθημερινές νίκες εν μέσω πανδημίας (04/11/2020)
Είναι αναμφισβήτητο γεγονός ότι ζούμε ιστορικά χρόνια – και δεν υπάρχει καμμιά υπερβολή σε αυτό. Η ιστορία γράφεται με εμάς να την παρακολουθούμε και να είμαστε μέρος αυτής και τα δυσάρεστα γεγονότα εναλλάσσονται με αδυσώπητη ταχύτητα. Τις περισσότερες φορές δεν ξέρουμε καν πώς να αντιδράσουμε και στις απορίες των παιδιών μας δεν είμαστε έτοιμοι να απαντήσουμε. Οι απαντήσεις έχουν γίνει γενικά είδος πολυτελείας και αυτό δημιουργεί έντονη ανασφάλεια σε όλους μας. Είναι σαν να υπάρχουν μόνιμα «ανοιχτά μέτωπα»...
Το σίγουρο είναι ότι κανένας μας δεν θα βοηθηθεί με το να μένουμε άπρακτοι περιμένοντας το επόμενο χτύπημα, ούτε εμείς ούτε τα παιδιά μας. Και, ίσως, είναι μια υπέροχη ευκαιρία για μια αλλαγή στάση ζωής, την ανακάλυψη της κρυμμένης χαράς ακόμα και στις πιο δύσκολες καταστάσεις, αλλά και την αποδοχή ότι μερικές φορές δεν μπορούμε να κάνουμε κάτι για όλα όσα μας συμβαίνουν, παρά μόνο να ακούμε τις οδηγίες των ειδικών και να ανακαλύπτουμε νέες δράσεις και δραστηριότητες προσαρμοσμένες στα δεδομένα που έχουμε στην παρούσα φάση.
Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι είναι κάτι εύκολο και ότι μαγικά θα αλλάξουμε διάθεση. Ευχόμαστε όσοι διαβάζουν το άρθρο αυτό να μην έχουν χάσει τη δουλειά τους, γιατί εκεί τα ευχολόγια είναι ανούσια. Αν όμως ακόμα εργαζόμαστε, αυτό από μόνο του είναι ένας υπέροχος λόγος για να είμαστε ευχαριστημένοι.
Είμαστε ήδη πάλι κλεισμένοι στο σπίτι λοιπόν ή πρόκειται να κλειστούμε σύντομα. Ευτυχώς είναι (σχεδόν) χειμώνας και η ζεστασιά της οικογένειας και της «φωλιάς» μας είναι πολύ πιο θελκτική από ότι την άνοιξη ή το καλοκαίρι. Μπορούμε να στρώσουμε τα χαλιά μας νωρίς, να ανάψουμε το τζάκι μας νωρίς, να στολίσουμε για τα Χριστούγεννα νωρίς, να οργανώσουμε τουρνουά επιτραπέζιων παιχνιδιών, να δούμε παλιές παιδικές ταινίες ξανά, να μιλήσουμε περισσότερο, να γκρινιάξουμε λιγότερο. Να συζητήσουμε για τα καλύτερα της μέρας μας και να αποφύγουμε να αναφέρουμε τα χειρότερα - ακόμα και στην πιο δύσκολη μέρα πάντα υπάρχουν καλύτερα που αξίζει να αναφερθούν. Να μαθαίνουμε μία καινούρια λέξη είτε στη γλώσσα μας είτε σε κάποια άλλη κάθε μέρα. Έχει απίστευτη πλάκα να προσπαθείς να προφέρεις τη λέξη καρέκλα στα Σλοβακικά ή να εντάξεις τον ανελκυστήρα και τη δημοσκόπηση στο καθημερινό σου λεξιλόγιο. Να μιλήσουμε κορακίστικα. Να βγάλουμε φωτογραφίες και βίντεο πολλά ξανά και ξανά. Να παίξουμε κρυφτό μέσα στο σπίτι ακόμα και αν τα παιδιά μας είναι έφηβοι ή ενήλικες. Να χορέψουμε με δυνατή μουσική. Να ανοίξουμε τις κούτες με τα αναμνηστικά από παλαιότερα χρόνια και να δούμε τη γιορτή του νηπιαγωγείου στον υπολογιστή. Να κάνουμε διαγωνισμό γέλιου, σιωπής, αγκαλιάς. Να ζήσουμε τη στιγμή, αυτήν που έχουμε τώρα.
Κάποια στιγμή οι δυσκολίες γίνονται ανάμνηση. Αλλά θα έχουμε καλλιεργήσει το να βρίσκουμε τη χαρά, ακόμα και στις πιο σκοτεινές μέρες μας. Και όσες κρυμμένες χαρές ανακαλύψετε και δεν αναφέραμε στο πιο πάνω κείμενο (και είμαστε σίγουροι ότι είναι πολλές), μοιραστείτε τες μαζί μας στην Paramana με βίντεο και φωτογραφίες ή απλά περιγράφοντας τες. Θα μας φέρει όλους πιο κοντά. Και πόση μα πόση χαρά κρύβει μέσα του αυτό!