Blog

Πόση ειλικρίνεια αντέχουν τα παιδιά; (24/11/2023)

 

Τα τελευταία χρόνια καλλιεργείται έντονα η ισότιμη σχέση με όλα τα μέλη της οικογένειας. Και ναι, έτσι πρέπει να είναι. Τα παιδιά μας είναι σημαντικό να μην ζουν σε ένα προστατευτικό κουκούλι, πρέπει να γνωρίζουν ότι όλοι οι άνθρωποι έχουν δυσκολίες, στενοχώριες, αγωνίες, προβληματισμούς, καυγάδες, άγχος. Το ερώτημα είναι όμως, μέχρι ποιο σημείο;

 

Σε καταστάσεις θανάτου και πένθους, οι γονείς απέφευγαν να εξηγήσουν ακριβώς τι συνέβη. Δεν άντεχαν να βάλουν τα παιδιά τους στην διαδικασία του πόνου που πέρναγαν και οι ίδιοι. Με τον καιρό, όλοι μάθαμε ότι η αποτύπωση της πραγματικότητας, «ο παππούς πέθανε» και όχι «ο παππούς έγινε αστεράκι στον ουρανό» είναι ο καλύτερος τρόπος. Ο θάνατος είναι σκληρός, αλλά είναι το τέλος μιας σχέσης με τον αγαπημένο μας όπως την ξέραμε μέχρι τώρα  και τα συναισθήματα είναι όλα αποδεκτά. Μέσα σε αυτά τα συναισθήματα και την προσπάθεια αποδοχής, μπορεί να δημιουργηθεί και μια «ψεύτικη πραγματικότητα», καθαρά δική τους. Μπορεί να μας αναφέρουν ότι μίλαγαν με τον παππού, ότι παίζανε μαζί του, ότι έβλεπαν αγκαλιά το ηλιοβασίλεμα. Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι η ανάγκη τους για φροντίδα στην απώλεια είναι τόση, που χρειάζεται και λίγο παραπάνω φαντασία, λίγο παραμύθι. Το γεγονός ότι εμείς, ως πιο έμπειροι και πρακτικοί, ξέρουμε ότι όλο αυτό δεν είναι αλήθεια, δεν σημαίνει ότι πρέπει να τρομάξουμε και να αντιδράσουμε απότομα και κοφτά. Μπορούμε απλά να χαμογελάσουμε, χωρίς να μιλήσουμε και να αφήσουμε στο παιδί μας το χρόνο που χρειάζεται για την δική του ανάρρωση.

 

Την ανάλογη διάκριση πρέπει να έχουμε και όταν αντιμετωπίζουμε προβλήματα στην σχέση μας ως ζευγάρι, δυσκολίες με τους γονείς μας, οικονομικά ζητήματα, θέματα στην δουλειά μας, διαφωνίες με τους γείτονες…Αν ρωτηθούμε από τα παιδιά, είναι σπουδαίο να τους παραδεχτούμε το συναίσθημά μας, αλλά αυτό δεν προϋποθέτει και πλήρη καταγραφή των γεγονότων. Δεν χρειάζεται οι μικροί τους ώμοι να σηκώνουν και βάρη που δεν τους αναλογούν, αλλά ούτε κι εμείς να ψάχνουμε τις λέξεις που αντέχουν να ακούσουν.

 

Παρόλα αυτά, επειδή κάθε κατάσταση και κάθε οικογένεια είναι διαφορετικές, υπάρχουν σίγουρα περιπτώσεις που η βοήθεια ενός ψυχολόγου είναι πολύτιμη. Για αυτές τις περιπτώσεις λοιπόν, μην αισθάνεστε ότι πρέπει να αντλήσετε από τα λίγα αποθέματα αντοχής σας για να βρείτε τον κατάλληλο.

 

Καλέστε μας στο 2102204202 ή στείλτε μας email στο info@paramana.eu για να σας βοηθήσουμε στην αναζήτηση του κατάλληλου επαγγελματία που θα σταθεί δίπλα σας.

Τηλεφωνικό Κέντρο: 210-2204202